Ήταν μια ξανθιά και στον δρόμο της είδε έναν παπαγάλο και σκεφτόταν τι να τον κάνει. Έρχεται ένας αστυνόμος και την ρωτάει:
-Γιατί είστε εδώ όλη μέρα;
-Βρήκα αυτόν τον παπαγάλο και δεν ξέρω τι να τον κάνω.
-Να τον πάτε στο ζωολογικό κήπο.
-Τέλεια ιδέα!
Την επόμενη μέρα ο αστυνόμος βλέπει παλι τον παπαγάλο
με την ξανθιά.
- Κυρία μου, δεν σας είπα να τον πάτε στο ζωολογικό κήπο;
- Στον κήπο τον πήγα χθες. Σήμερα θα τον πάω σινεμά.
A' ΜΕΡΟΣ:
Γύρω από το κρεβάτι του πόνου είναι συγκεντρωμένη όλη η οικογένεια του. Το κλίμα είναι βαρύ και πένθιμο. Ένα μόνο μικρό καντηλάκι, δίπλα στον άρρωστο, φωτίζει αμυδρά το στενό δωμάτιο. Ο πατέρας, με κλειστά τα μάτια και πολύ κόπο, ψιθυρίζει:
Πατέρας: Γυναίκα μου Σάρα είσαι εδώ;
Σάρα (κλαίγοντας): Ναι, άντρα μου.
Πατέρας: Γιε μου Ιακώβ είσαι εδώ?
Ιακώβ (φανερά συγκινημένος): Ναι, πατέρα.
Πατέρας: Μικρή μου θυγατέρα Ιουδίθ, είσαι εδώ?
Ιουδίθ: (απαρηγόρητη): Ναι, πατέρα, είμαι κοντά σου.
Πατέρας: Και εσύ στερνοπούλι μου Ααρών, είσαι εδώ?
Ααρών (με αναφιλητά): Ναι, πατέρα.
Πατέρας: ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΣΤΟ ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΜΑΓΑΖΙ?
------------------------------------------------
Β' ΜΕΡΟΣ:
Η οικογένεια συνειδητοποιεί αμέσως την εγκληματική αμέλεια και όλοι αποχωρούν σιγά - σιγά από το δωμάτιο. Τελευταίος φεύγει ο μικρός Ααρών που, κλείνοντας την πόρτα του δωματίου, λέει:
Ααρών: Και πού 'σαι πατέρα... Όταν αφήνεις την τελευταία σου πνοή, άφησε την προς το καντήλι, για να σβήσει. Είναι κρίμα να καίει άδικα...
------------------------------------------------
Γ' ΜΕΡΟΣ:
Την άλλη μέρα του θανάτου του πατέρα, ο Ιακώβ πηγαίνει στην τοπική εφημερίδα για να βάλει την αναγγελία του θανάτου.
Ιακώβ: Παρακαλώ, ποια είναι η μικρότερη χρέωση για μία αναγγελία θανάτου;
Υπάλληλος: 2 δολάρια, κύριε.
Ιακώβ: ΟΚ, γράψε λοιπόν "Αβραάμ Κοέν πέθανε".
Υπάλληλος: Μα, κύριε, πρέπει να έχετε υπόψη σας πως με τα 2 δολάρια μπορείτε να γράψετε μέχρι 10 λέξεις.
Ο Ιακώβ σκέφτεται μερικά δευτερόλεπτα και λέει στον υπάλληλο:
Ιακώβ: Ωραία, τότε γράψε "Αβραάμ Κοέν πέθανε. Πωλείται DATSUN σε τιμή ευκαιρίας".
Δύο γέροντες Κρητικοί κάθονται σε ένα καφενείο και συζητάνε.
- Μωρέ Σίφη, θυμάσαι κάτι χάπια που μας εδίνανε στο στρατό για να μην έχουμε όρεξη για γυναίκες;
- Ναι, μωρέ Μανωλιό...
- Ε, λοιπόν, θαρρώ πως αρχίζουνε και με πιάνουνε!
Είναι μια χαζή ξανθιά, μια έξυπνη ξανθιά, ο Σούπερμαν και ο Μπατμαν σε ένα δωμάτιο, μαζί με μια πίτα. Ξαφνικά, τα φώτα σβήνουν και μετά η πίτα εξαφανίζεται. Ποιός την έφαγε;
Η χαζή ξανθιά, αφού οι άλλοι τρεις είναι φανταστικοί χαρακτήρες!
