Ένας τύπος πήγε στην Εκκλησία και μετά το τέλος της λειτουργίας περίμενε να συγχαρεί τον ιερέα:
- "Πάτερ, θέλω να σας πω ότι η λειτουργία ήταν γ...τη! Πρώτη φορά γούσταρα τόσο πολύ! Μπράβο είσαι μάγκας!"
- "Σας ευχαριστώ, αλλά θα προτιμούσα να μην χρησιμοποιείτε τέτοια γλώσσα στον Οίκο του Θεού"
- "Μου έκανε τόσο μεγάλη εντύπωση, τα είδα όλα σου λέω ρε φίλε. Γι'αυτό και έβαλα στον δίσκο 500 ευρώ"
Και ο ιερέας, έκπληκτος, λέει:
- "Δεν μου λες μαλ.κιες τώρα, ε;"

Ενώ ο Άγιος Πέτρος προσέχει την πύλη του Παραδείσου, πρέπει οπωσδήποτε να πάει στην τουαλέτα. Ζητά λοιπόν από τον Ιησού να προσέξει για λίγο την πύλη μέχρι εκείνος να επιστρέψει.
Ενώ ο Ιησούς λοιπόν στέκεται εκεί, βλέπει έναν ηλικιωμένο άνδρα πάνω σε έναν γάιδαρο να πλησιάζει την πύλη. Παρατηρεί πως ο ηλικιωμένος άνδρας κουβαλά μαζί του τα εργαλεία του μαραγκού. Όταν ο ηλικιωμένος φτάνει στην πύλη, ο Ιησούς του ζητά να περιγράψει την ζωή του και το λόγο που ο ίδιος αισθάνεται πως πρέπει να πάει στον παράδεισο.
Το άτομο εξηγεί: «στα αγγλικά, το όνομά μου θα ήταν Joseph, αλλά δεν έζησα στην Αμερική ή την Αγγλία. Έζησα μια ταπεινή ζωή φτιάχνοντας πράγματα από ξύλο. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν με θυμούνται, αλλά ο καθένας έχει ακούσει για τον γιο μου. Τον αποκαλώ γιο μου γιατί ήμουν κάτι περισσότερο από πατέρας για αυτόν, διότι δεν ήρθε στον κόσμο όπως γίνεται συνήθως.
Έστειλα τον γιο μου ανάμεσα στον κόσμο. Όμως αυτός γελοιοποιήθηκε και χλευάστηκε από πολλούς, παρότι ήταν γνωστός για την τιμιότητα και την τελειότητά του. Ο μεγαλύτερος λόγος που επιθυμώ να περάσω στον Παράδεισο είναι για να τον ξαναβρω.»
Ο Ιησούς μένει έκπληκτος από την ιστορία του ηλικιωμένου άνδρα. Τον κοιτά στα μάτια και τον ρωτά:
«Πατέρα εσύ;»
Ο ηλικιωμένος δεν μπορεί να πιστέψει στα μάτια του:
«Πινόκιο;»

Eνας μεθυσμένος μπαίνει σε μία καθολική εκκλησία. Προχωρώντας στο διάδρομο τελικά μπαίνει στο εξομολογητήριο.
Ο ιερέας της εκκλησίας βλέπει όλο το σκηνικό και θέλοντας να βοηθήσει τον μεθυσμένο, πηγαίνει στο διπλανό θάλαμο από τον μεθυσμένο και τον ρωτάει:
- "Μπορώ να σε βοηθήσω τέκνο μου;"
Ο μεθυσμένος το σκέφτεται λίγο και απαντά:
- "Υπάρχει καθόλου χαρτί υγείας από τη μεριά σου;"

Στην ουρά για τον Παράδεισο πάλι περιμένουν τρεις κυρίες. Ρωτάει ο άγιος την πρώτη:
- Τι αμαρτίες έχεις κάνει;
- Άγιέ μου απάτησα μια φορά τον άνδρα μου.
- Καλά, της λέει ο άγιος Πέτρος. Kάνε μια φορά τον γύρο του Παραδείσου και μετά μπες μέσα.
Ρωτάει τη δεύτερη:
- Εσύ τι αμαρτίες έχεις κάνει;
- Άγιέ μου απάτησα δύο φορές τον άνδρα μου.
- Καλά, της λέει ο άγιος. Κάνε δύο φορές τον γύρο του Παραδείσου και μετά μπες μέσα.
Γυρνάει στην τρίτη, η οποία έχει αρχίσει να απομακρύνεται.
- Που πας, της φωνάζει.
- Άγιέ μου πάω να αγοράσω ποδήλατο και θα ξανάρθω...

Mια φορά μια καλόγρια, που είχε πάει στην πόλη, έχασε το τελευταίο λεωφορείο για το μοναστήρι και μη έχοντας άλλη επιλογή κάνει ωτοστόπ. Σταματάει μια πολυτελής Mercedes κι ακούγεται από μέσα μια γυναικεία φωνή:
- Για το μοναστήρι, αδελφή, έμπα να σε πάω, με βγάζει ο δρόμος μου.
Μπαίνει, λοιπόν και βλέπει μια πανέμορφη ξανθιά, ωραία ντυμένη, με ακριβά κοσμήματα και όλα τα συναφή. Περίεργη καθώς ήταν η καλόγρια τη ρωτάει:
- Δεσποινίς μου, υποθέτω ότι αυτό το ωραίο μεταξωτό φόρεμα που φοράτε θα σας κόστισε ακριβούτσικα.
- Όχι ιδιαίτερα αδελφή, ίσα-ίσα μια ερωτική βραδιά.
Η καλόγρια βουβάθηκε και κάνει να γυρίσει από την άλλη και να σου βλέπει μια φανταστική γούνα:
- Αυτή η γούνα δεσποινίς μου, θα σας κόστισε, φαντάζομαι.
- Όχι ιδιαίτερα αδελφή, ίσα-ίσα μια ερωτική βραδιά.
Ενώ είχε ήδη νυχτώσει για τα καλά, έφθασαν στο μοναστήρι. Πριν κατέβει, η καλόγρια κάνει άλλη μια ερώτηση:
- Δεσποινίς μου, συγχωρήστε με άλλη μια φορά για την αδιακρισία μου, αλλά θα είχα την περιέργεια να μάθω αν αυτή η Mercedes σας κόστισε πολύ.
- Μπα, ίσα-ίσα μια εβδομάδα ερωτικών βραδιών.
Η καλόγρια ευχαρίστησε την ευγενική κοπέλα και κατέβηκε από το αυτοκίνητο. Μπαίνει μέσα στο μοναστήρι και πάει και κλείνεται στο κελί της. Κάποια στιγμή ακούει να της χτυπάνε την πόρτα.
- Ποιος είναι;
- Άνοιξε αδελφή Μαρία, ο πατήρ Ευάγγελος είμαι.
Και απαντάει η καλόγρια:
- Πατήρ Ευάγγελε, δεν πας στο διάολο κι εσύ και οι καραμελίτσες σου με γεύση μέντας;

Κάποιος, που ανέκαθεν ήταν καλός χριστιανός, βρίσκεται στο Νοσοκομείο, είναι στα τελευταία του, και οι συγγενείς του καλούν ένα παπά να τον μεταλάβει.
Έρχεται ο παπάς τον μεταλαμβάνει, λέει και διάφορες προσευχές. Την ώρα που ο παπάς ψάλλει, ο άρρωστος δείχνει κάποια αχνά σημεία κινητικότητας, προσπαθεί να ψελλίσει κάτι, δεν μπορεί και με τις τελευταίες εναπομείνασες δυνάμεις του κάνει νόημα στο παπά να του δώσει ένα μολύβι και χαρτί να γράψει κάτι. Ο ιερέας του δίνει χαρτί και μολύβι, γράφει ο ασθενής κάτι και ο παπάς παίρνει το χαρτί και το βάζει στη τσέπη του για να το διαβάσει αργότερα. Δευτερόλεπτα μετά ο άρρωστος βγάζει την τελευταία του πνοή και πεθαίνει.
Ο παπάς ξεχνάει το χαρτί στη τσέπη και την επόμενη ημέρα γίνεται η κηδεία του εκλιπόντος και ο ίδιος παπάς είναι αυτός που κάνει και την σχετική επιμνημόσυνη δέηση στην εκκλησία. Μετά το τέλος της δέησης, ο παπάς θυμάται το σημείωμα που του έγραψε ο εκλιπών, θέλει να βγάλει κι ένα μικρό κήρυγμα και βγάζει το χαρτί από την τσέπη απευθυνόμενος στους συγγενείς και φίλους του εκλιπόντος:
- Αγαπητοί, λέει ο ιερεύς, ο εκλιπών ήταν ένα υπόδειγμα πιστού χριστιανού, καλού πατέρα, φίλου και ανθρώπου. Πριν αποδημήσει εις Κύριον μου έγραψε αυτό το σημείωμα που είμαι βέβαιος ότι θα έχει τα καλύτερα λόγια για εμάς τους φίλους του. Σας το διαβάζω λοιπόν:
"Ρε κόπανε πήγαινε πιο πέρα! Πατάς τον σωλήνα που μου δίνει οξυγόνο!"

Ο καινούριος παπάς της ενορίας ήταν τόσο νευρικός στην πρώτη του λειτουργία, που δε μπορούσε να μιλήσει. Πριν την επόμενη λειτουργία ρωτάει τον Αρχιεπίσκοπο, τι θα μπορούσε να κάνει για να χαλαρώσει. Ο Αρχιεπίσκοπος τον συμβουλεύει ως εξής:
- Την επόμενη φορά ρίξε μερικές σταγόνες βότκα στο νερό που θα πιεις και θα δεις πώς θα χαλαρώσεις.
Την Κυριακή ο παπάς ακολουθεί τη συμβουλή και πραγματικά νιώθει ότι θα μπορούσε να κάνει κήρυγμα χωρίς άγχος. Μετά τη λειτουργία επιστρέφει στο σπίτι του, όπου μετά από λίγο εμφανίζεται ο Διάκος του Αρχιεπισκόπου και του παραδίδει ένα σημείωμα που έγραφε τα εξής:
"Αγαπητέ πάτερ, την επόμενη φορά να ρίξετε μερικές σταγόνες βότκα στο νερό, κι όχι, μερικές σταγόνες νερό στη βότκα. Σας παραθέτω μερικές παρατηρήσεις, για να μην επαναληφθούν τα σημερινά:
*Δε χρειάζεται να τοποθετείτε φέτα λεμονιού στο χείλος του δισκοπότηρου.
*Το κουβούκλιο στην αριστερή πλευρά είναι το εξομολογητήριο, όχι το μπάνιο.
*Ο Αρχάγγελος είπε στη Παρθένο: "Χαίρε κεχαριτωμένη", όχι "Γεια σου πιπίνι".
*Καλό θα είναι να μην ακουμπάτε στο άγαλμα της Παναγίας, πόσο μάλλον να το αγκαλιάζετε και να το φιλάτε με τέτοιο πάθος.
*Οι εντολές είναι 10 και όχι 12.
*Οι απόστολοι ήταν 12 και όχι 7. Κανείς δεν ήταν νάνος.
*Δεν αναφερόμαστε στον Ιησού Χριστό και στους αποστόλους ως "Ι. Χ και Σία ".
*Ο Ιούδας ήταν προδότης, όχι "σκατορουφιάνος του κερατά" που είπατε εσείς.
*Ο Χριστός μας, είπε στον Πέτρο ότι "πριν αλέκτωρ λαλήσει τρίς, θα με αρνηθείς", δε του είπε: "Μέχρι να λαλήσουν τα κοκόρια θα με έχεις γράψει στα αρ**δια σου".
*Δεν επιτρέπετε να αποκαλούμε την κεφαλή της εκκλησίας μας "Νονό".
*Το καθαγιασμένο ύδωρ είναι για να ευλογούμε, όχι για να δροσίζουμε τον σβέρκο μας.
*Ποτέ δε κηρύττουμε καθισμένοι στα σκαλιά του ιερού και σε καμία περίπτωση δεν ακουμπάμε το πόδι μας πάνω στη Βίβλο.
*Ο άρτος χρησιμεύει για τη Θεία Ευχαριστία, όχι ως απεριτίφ που συνοδεύει το κρασί.
*Η παρότρυνση να χορέψει το ποίμνιο ήταν ενδιαφέρουσα, δε χρειαζόταν όμως και να χορέψει γιάνκα γύρω από την εκκλησία.
*Τη λειτουργία την τελειώνουμε με "Αμήν", όχι με "Όλε"!
*Αυτός που καθόταν στην άκρη του Ιερού και τον οποίο αποκαλέσατε "αδελφάρα" και "τραβεστί με μάξι" ήμουν εγώ!
*Τις σκάλες του άμβωνος τις κατεβαίνουμε κανονικά, όχι τσουλήθρα στο κάγκελο.
Ελπίζω αυτά τα λάθη να διορθωθούν την ερχόμενη Κυριακή!
Με τιμή,
Ο Αρχιεπίσκοπος"

Πάει μια μέρα ένας σε ένα παπά για να εξομολογηθεί. Του λέει λοιπόν:
"Πάτερ μου αμάρτησα, τότε στον πόλεμο του 40 έκρυψα έναν άνθρωπο στο υπόγειο μου."
- "Τέκνο μου αυτό δεν είναι αμαρτία, βοήθησες έναν συνάνθρωπό σου", του λέει ο παπάς.
Τότε λοιπόν του ξαναλέει
- "Ναι όμως πάτερ μου του έπαιρνα και 20 χιλιάδες το μήνα."
Το σκέφτεται ο παπάς και του λέει:
- "Α! παιδί μου αυτό είναι βέβαια αμαρτία, αλλά μπορώ να στο συγχωρήσω."
Και τότε ο εξομολογούμενος τον ρωτάει δειλά:
- Δηλαδή Πάτερ μου να του πω ότι τελείωσε ο πόλεμος;

Ήταν ένας παπάς σε μία εκκλησία και ήθελε κάποιον να ζωγραφίσει τον Μυστικό Δείπνο. Έψαχνε λοιπόν για αγιογράφο, αλλά ο μόνος που βρήκε που ήταν φτηνός ήταν και μπεκρής. Ωστόσο, επειδή τα λεφτά ήταν λίγα, αποφασίζει να τον φωνάξει.
Αρχίζει να ζωγραφίζει ο τύπος, αρχίζει και πίνει, γίνεται ντίρλα και κάνει τον Ιησού να ρίχνει ζεμπεκιές, τον Ιούδα να χτυπάει παλαμάκια, τον Ματθαίο να σπάει πιάτα, κτλ...
Πηγαίνει την άλλη μέρα ο παπάς, τα βλέπει και αρχίζει να φωνάζει:
- "Πω πω ρε αθεόφοβε!!!! Τι είναι αυτά που έκανες εκεί;;; Δεν ντρέπεσαι αλήτη;;;"
Και ο τύπος:
- "Τι να σου πω, ρε πάτερ... Εγώ όταν τους άφησα, τρώγανε ακόμα..."