Ένας τύπος μπαίνει σε ένα μπαρ και λέει του μπάρμαν:
- Βάλε ένα διπλό ουίσκι, πριν αρχίσουμε.
Ύστερα απο 15 λεπτά του ξαναλέει:
- Βάλε άλλο ένα, πριν αρχίσουμε.
Αυτό έγινε πολλές φορές, ώσπου ο μπάρμαν του είπε:
- Φτάνει, δε νομίζεις ότι ήπιες αρκετά; Λεφτά έχεις για να πληρώσεις;
Κι εκείνος μεθυσμένος του απαντά:
- Ναααα τα μας! Aρχίσαμεεεε!

Πάει ένας τύπος στο συνεργείο το Lada του και λέει στο μάστορα:
- Ρε μάστορα,έχω ένα πρόβλημα.Καθώς πηγαίνω στην εθνική οδό με 200 χιλιόμετρα, στο πίσω παμπρίζ ακούω ένα τακ, τακ, τακ..
Και ο μάστορας:
- Δεν είναι τίποτα... Ο Xάρος σε προειδοποιεί να ελαττώσεις ταχύτητα...

Ο σύζυγος κάθεται στον καναπέ στο σαλόνι κάνοντας συνεχώς ζάπινγκ ανάμεσα σε δυο κανάλια όταν από το βάθος ακούγεται η φωνή της συζύγου
- Τι κάνεις εκεί ρε Δημήτρη, θα την κάψεις την τηλεόραση!
- Τι να κάνω ρε γυναίκα; Αφού βάλανε το μπάσκετ μαζί με την τσόντα και δεν ξέρω ποιο από τα δυο να δω...
και η γυναίκα:
- Την τσόντα δες... μπάσκετ ξέρεις!

Κάποιοι καουμπόηδες είναι στο μπαρ και συζητάνε για γυναίκες, σεξ και αγαπημένες στάσεις.
Ο πρώτος λέει:
- "Εμένα η αγαπημένη μου στάση είναι το Ροντέο, έτσι είναι που τη βρίσκω πραγματικά..."
Όλοι οι άλλοι τον ρωτάνε γεμάτοι περιέργεια:
- "Για πες μας, για πες μας!"
- "Λοιπόν να σας εξηγήσω τους", λέει αυτός, "είναι απλό. Καβαλάς την γυναίκα σου κανονικά. Αρχίζεις τα διάφορα όπως συνήθως. Δεν βιάζεσαι, της κάνεις ό,τι της αρέσει. Όταν δεις ότι έχει ανάψει και την έχει βρει, κρατιέσαι γερά. Σκύβεις και τις ψιθυρίζεις στο αυτί: Και η αδερφή σου λατρεύει αυτήν την στάση! Μετά προσπαθείς να κρατηθείς πάνω της!"

Ενας Αμερικανός πηγαίνει στο Σιδηροδρομικό Σταθμό,για να κάνει ένα μεγάλο ταξίδι με το τραίνο! Βλέπει κάπου εκεί, έξω από το σταθμό,ένα μηχάνημα με την ένδειξη:
"Ρίξτε ένα δολλάριο στη σχισμή και το μηχάνημα θα σας πεί ποιός είστε!"
Περίεργος καθώς είναι, ρίχνει το κέρμα και το μηχάνημα του λέει:
-"Είσαι ο Τζών Ντέρεκ από τη Ν.Υόρκη,λογιστής,ύψος 1,80 βάρος 90 κιλά και θα πάρεις το τρένο των 2.30 για Σικάγο"
Εντυπωσιάζεται ο Τζών από την ικανότητα του μηχανήματος! Και για να ξεγελάσει το μηχάνημα,τρέχει και αγοράζει ένα ψεύτικο μουστάκι, επιστρέφει και ξαναρίχνει ένα δολλάριο...
-"Είσαι ο Τζών Ντέρεκ από τη Ν.Υόρκη,λογιστής,ύψος 1,80, βάρος 90 κιλά και θα πάρεις τό τρένο των 2.30 για Σικάγο" του λέει πάλι το μηχάνημα!
Μα δεν είναι δυνατόν, φωνάζει αυτός! Και τσαντίζεται ο τύπος που τον πιάνει μανία σώνει και καλά νά ξεγελάσει το μηχάνημα! Τρέχει λοιπόν στις Τουαλέτες και μεταμφιέζεται σε Αραβα! Ξαναπηγαίνει στο μηχάνημα,και πάλι τα ίδια.
-"Είσαι ο Τζών Ντέρεκ,από τη Ν.Υόρκη, λογιστής, ύψος 1,80, βάρος 90 κιλά και θα πάρεις το τρένο των 2.30 για Σικάγο".
Αγανακτισμένος λοιπόν ο τύπος μας τρέχει και μεταμφιέζεται σε γυναίκα,ρίχνει πάλι το δολάριο και το μηχάνημα του λέει:
-"Είσαι ο Τζών Ντέρεκ από τη Ν.Υόρκη, λογιστής, ύψος 1,80, βάρος 90 κιλά και με τις βλακείες σου, έχασες το τραίνο!"

Ήταν κάποτε ένας μάγος και αγόρασε ένα παπαγάλο. Ο παπαγάλος με τον καιρό μάθαινε τα κόλπα του μάγου, αλλά δυσκολευόταν να κρατήσει το στόμα του κλειστό. Κάποια μέρα καθώς ο μάγος έδινε παράσταση, πετάγεται ο παπαγάλος και λέει
- Στο μανίκι, στο μανίκι!
Την επόμενη μέρα, επόμενη παράσταση. Ο παπαγάλος:
- Στο καπέλο, στο καπέλο!
Ο παπαγάλος συνεχώς πρόδιδε τα κόλπα του μάγου
Μια μέρα, καθώς ταξίδευαν ο παπαγάλος και ο μάγος, το πλοίο βούλιαξε, αλλά κατάφεραν να σωθούν σε μια ξύλινη σανίδα. Περνάνε μια μέρα... δύο μέρες... τρεις μέρες... τελικά πετιέται ο παπαγάλος και λέει:
- Εντάξει, παραιτούμαι. Πού έχεις κρύψει το πλοίο;

Ένας Έλληνας πεθαίνει και φτάνει στη ρεσεψιόν της Κόλασης. Ο υπάλληλος του ανακοινώνει ότι επειδή είναι υπήκοος χώρας-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μπορεί να διαλέξει μία από τις κολάσεις των χωρών-μελών.
Σκέφτεται λίγο και αποφασίζει να πάει στη Γερμανική:
- "Οργανωμένη χώρα", λέει, "τόσα χρόνια στην Ελλάδα τι κατάλαβα. Mου βγάλανε το λάδι. Τουλάχιστον, ας πάρω μυρωδιά του τι σημαίνει Ευρώπη, έστω και στην κόλαση".
Φτάνει λοιπόν μπροστά στην πύλη της γερμανικής κόλασης. Μαύρο μάρμαρο, καλογυαλισμένο, σιδερένια πύλη και ψηλά γράφει με μεγάλα γράμματα ΚΟΛΑΣΗ στα γερμανικά. Χτυπάει. Του ανοίγει ένας άψογα ντυμένος υπάλληλος και τον ρωτά τι θέλει.
- "Να δω πώς είναι", του απαντά εκείνος.
- "Ούτε να το σκέφτεστε!", του απαντά ο υπάλληλος! "Όλη την ημέρα μας δέρνουνε με κάτι τεράστια μαστίγια και το βράδυ μας βάζουν σε κάτι τεράστια βαρέλια γεμάτα σκατά!! Φρίκη! Φρίκη!"
Όπου φύγει-φύγει ο Ελληνας. Στη συνέχεια δοκιμάζει τις υπόλοιπες κολάσεις, τα ίδια. Έτσι απογοητευμένος, καταφεύγει στην έσχατη λύση, την ελληνική κόλαση! Φτάνει λοιπόν έξω από την πύλη. Μία πύλη εγκαταλειμμένη, βρώμικη, όπου στο ψηλότερο σημείο της υπάρχει με μεγάλα φωσφορίζοντα γράμματα η λέξη ΚΟΛΑΣΗ. Το Κ και το Λ φυσικά δεν ανάβουν. Έτσι η επιγραφή γράφει ΟΑΣΗ.
- "Ελληνική ανοργανωσιά...", μουρμουρίζει.
Όσο πλησιάζει, ακούει κάτι περίεργους θορύβους... Μοιάζουν με μουσική. Πλησιάζει περισσότερο. Η μουσική πλέον ακούγεται ολοκάθαρα. Μπουζούκια, μπαγλαμάδες κλπ. Χτυπάει... Του ανοίγει ένας τύπος κρατώντας μία μπουκάλα στο χέρι, τύφλα στο μεθύσι, και τον ρωτά τι θέλει.
- "Ήρθα να δω πώς είναι", του λέει και βάζει το κεφάλι του μέσα.
Τραπέζια, κάπνα, κάτι γκόμενες χορεύουν πάνω στα τραπέζια τσιφτετέλια, νταούλια... Γενικώς, μπάχαλο.
Τρελαίνεται ο τύπος:
- "Καλά ρε φίλε, τι γίνεται εδώ;"
- "Aσε φίλε, χάλια!", του λέει ο μεθυσμένος. "Η κατάσταση είναι δραματική εδώ πέρα. Μας δέρνουν όλη μέρα με κάτι τεράστια μαστίγια και το βράδυ μας βάζουν σε κάτι τεράστια βαρέλια με σκατά.
- "Πλάκα μου κάνεις;;;", απαντάει ο πεθαμένος. "Εδώ πίνετε και γλεντάτε!"
- "Εεε, ξέρεις πώς είναι μωρέ εδώ στην Ελλάδα... Τη μία δεν έχουμε σκατά, την άλλη χαλάνε τα μαστίγια..."

Γιατί οι άνδρες δεν δίνουν συμβουλές στις στήλες των περιοδικών;!
Αγαπητέ Γιώργο,
Ελπίζω να μπορείς να με βοηθήσεις! Τις προάλλες, έφυγα για τη δουλειά μου αφήνοντας τον σύζυγό μου στο σπίτι να βλέπει τηλεόραση όπως συνήθως. Δεν είχα απομακρυνθεί πάνω από 500 μέτρα όταν το αυτοκίνητο άρχισε να κάνει διακοπές και έσβησε. Το πάρκαρα στην άκρη και πήγα με τα πόδια πίσω στο σπίτι για να ζητήσω βοήθεια από τον σύζυγό μου.
Όταν μπήκα στο σπίτι δεν πίστευα στα μάτια μου! Τον βρήκα στην κρεβατοκάμαρά μας με την κόρη των γειτόνων μας. Εγώ είμαι 52, ο σύζυγός μου 54 και η κόρη των γειτόνων μας 22. Είμαστε χρόνια παντρεμένοι. Όταν άρχισα να τον ρωτάω, μου αποκάλυψε ότι έχει σχέση μαζί της τους τελευταίους 6 μήνες. Του είπα να διακόψει αλλιώς θα έφευγα. Είναι άνεργος τους τελευταίους 6 μήνες και νιώθει άχρηστος και θλιμμένος. Τον αγαπώ πάρα πολύ, αλλά από τη μέρα που του έθεσα το τελεσίγραφο γίνεται όλο και πιο απόμακρος. Δε θέλει να πάει σε σύμβουλο γάμου και φοβάμαι ότι δεν αντέχω άλλο αυτή τη κατάσταση.
Μπορείς να με βοηθήσεις?
Μαρία
———————————————————
Αγαπητή Μαρία
Όταν ένα αυτοκίνητο κάνει διακοπές και σβήνει μετά από τόσο μικρή απόσταση, αυτό μπορεί να οφείλεται σε διάφορους λόγους. Ξεκίνα ελέγχοντας αν υπάρχουν σκουπίδια στο σωληνάκι του καυσίμου. Αν είναι καθαρό, έλεγξε την πολλαπλή εισαγωγής και επίσης τα καλώδια της γείωσης. Αν τίποτε από αυτά δε σου λύνει το πρόβλημα, τότε μπορεί να είναι ελαττωματική η αντλία βενζίνης, δημιουργώντας χαμηλή παροχή πίεσης στα μπεκ ψεκασμού.
Ελπίζω να σε βοήθησα
Γιώργος

Αντρόγυνο σε παραλία. Εκείνη, ξαπλωμένη μπρούμυτα, εκείνος από πάνω την περιεργάζεται.
- Γυναίκα, να σου πω κάτι; Έχεις παχύνει! Ο πισινός σου είναι μεγάλος σαν ψησταριά!
Η γυναίκα φορτώνει αλλά δεν απαντά. Το βράδυ είναι καλεσμένοι σε σπίτι φίλων για μπάρμπεκιου. Μόλις βλέπει ο άντρας την ψησταριά, τη μετράει και ψιθυρίζει στη γυναίκα του:
- Είχα δίκιο, ο πισινός σου είναι σαν ψησταριά ακριβώς!
Χαμηλών τόνων η γυναίκα, πάλι δεν απαντά. Το βράδυ γυρίζουν στο σπίτι, πέφτουν για ύπνο. Ο σύζυγος όμως έχει "ορεξούλες". Και η γυναίκα του:
- Δεν πιστεύω να θες να ανάψω ολόκληρη ψησταριά για ένα λουκανικάκι τόσο δα;

Ο Παναθηναϊκός χάνει άλλο ένα ματς και ο κόσμος αγανακτεί. Εισβάλλουν λοιπόν στα αποδυτήρια και γίνεται πανικός.
Τότε έρχεται μια ιδέα του Σαλπιγγιδη: "Θα φέρω μια στολή αστυνομικού στα αποδυτήρια, ώστε όταν ξαναγίνουν επεισόδια, θα την φοράω και θα φεύγω άνετα!".
Όντως, την επόμενη φορά (όπως πάντα) ξαναγίνονται επεισόδια. Φοράει γρήγορα ο Σαλπιγγίδης τη στολή του μπάτσου, κανένας δεν τον αναγνωρίζει και φεύγει ανενόχλητος.
Στο δρόμο, του φωνάζει μια γριούλα:
"Σαλπιγγιδη, παιδάκι μου, μπορείς να με περάσεις απέναντι;"
Τρελλαίνεται ο Σαλπιγγιδης Καθώς την περνάει απέναντι, σκέφτεται:
"Καλά, εδώ ξέφυγα από τόσους οπαδούς που με βλέπουν συνέχεια και με γνωρίζουν, η γριά πώς με αναγνώρισε;;;"
Την επόμενη αγωνιστική, ξανά χάνει ο βάζελος, ξανά επεισόδια, ξαναβάζει τη στολή του μπάτσου, φεύγει ανενόχλητος... ξανά η γριά στο δρόμο:
"Σαλπιγγιδη με περνάς σε παρακαλώ απέναντι;" Κόκκαλο ο Σαλπιγγιδης!
Την περνάει ξανά απέναντι, και φεύγοντας σκέφτεται: "Την επόμενη φορά, θα την ρωτήσω πώς με αναγνωρίζει". Έρχεται η επόμενη φορά, ξανά ήττα, ξανά επεισόδια, ξανά στολή, ξανά η γριά να την περάσει απέναντι.
Σαλπιγγιδης:
"Θα σε περάσω γιαγιά, αλλά πες μου σε παρακαλώ, δεν με αναγνωρίζουν οι οπαδοί, εσύ πώς με αναγνωρίζεις;".
Κι η γριά: "Σκάσε ρε βλάκα! Ο Γκούμας είμαι!!!"